Spreker: Eelco Runia
Interviewster: Annemarie van Stee
Column: Pam Tönissen
Muziek: Joos Munneke

Lees hier de column terug.

Vanavond is het feest! Het filosofisch café viert haar 100e editie. En dat roept nostalgische gevoelens op bij ons. Maar wat is dat eigenlijk, nostalgie?

Is het dat je de geur ruikt van je ouderlijk huis en je weer een kind voelt? Is het dat je noten hoort die je herinneren aan het nummer dat je luisterde na je eerste gebroken relatie? En dan het verdriet weer voelt van de vergane puppyliefde?

Het lijkt wel alsof nostalgie dan een verlangen naar het verleden is. Naar een tijd die in een aantal belangrijke opzichten beter was dan de tijd waarin we ons nu bevinden. Dat is niet zo, volgens Eelco Runia. Nostalgie wordt pas een bruikbaar begrip als we het loskoppelen van de specifieke kenmerken van de tijd waarnaar we zeggen terug te verlangen. Nostalgie krijgt pas betekenis als we het opvatten als een verlangen naar een tijd dat we nog een toekomst hadden. Hij zal deze visie op nostalgie verbinden met de opkomst van het populisme.

Eelco Runia schrijft voor kranten, publiceert boeken en geeft lezingen. Hij wordt geïnterviewd door Annemarie van Stee, filosoof aan de Radboud Universiteit, met een interesse in existentiële thema’s zoals liefde en zinloosheid. De column wordt uigesproken door Pam Tönissen, een jonge filosofe die haar master Filosofie aan de Radboud Universiteit afrondt. Muziek is er van Joos Munneke.

***